Obilježavajući i poštujući sve važne događaje koji su dio bogate crnogorske istorije, UBNOR i antifašisti Nikšića su 28. jula t. g. položili cvijeće na spomenik „neumrlim junacima sa Vučjega dola“. Značajno je prisjetiti se svih slavnih događaja u istoriji Crne Gore a ovaj i slični događaji su prava prilika da mlađe generacije čuju riječ više o velikim istorijskim podvizima predaka. Obilježavajući značajne datume među kojima je svakako i Bitka na Vučjem dolu, dajemo podršku očuvanju kulturno-istorijskog nasljeđa i na taj način doprinosimo da događaji koji su ostavili neizbrisiv trag u istoriji Crne Gore budu sačuvani od zaborava. Ako je bitka na Grahovcu utrla put Crnoj Gori kod velikih sila da na nju gledaju kao na novi subjekt na geopolitičkoj karti Evrope koji će u narednom periodu steći i nezavisnost a ne samo kao na nemirnu provinciju u Otomanskom carstvu, onda je bitka na Vučjem dolu, a ubrzo zatim i bitke na Fundini i Trijepču, gdje su Crnogorci izvojevali velike pobjede i uspješno završili Velji rat 1876-1878. značile i konačno priznanje Crne Gore kao 27 nezavisne države što je potvrđeno i na Berlinskom kongresu na kome je Crna Gora dobila i značajna teritorijalna proširenja.
Bitka na Vučjem Dolu jedna je od najslavnijih pobjeda Crnogoraca nad Turcima u kojoj je osmanlijska vojska izašla poražena sa preko 4.000 poginulih i ranjenih vojnika i oko 170 oficira, dok su crnogorski gubici bili 70-ak poginulih i blizu 120 ranjenih. U ovoj, kako će se kasnije pokazati, odlučnoj bici za budućnost Crne Gore vojsku je predvodio i njome komandovao Knjaz Nikola koji je poslije ove bitke nazvan „Car junaka“. U bici je poginuo Selim paša, a Osman paša zarobljen. Poslije bitke knjaz Nikola je dozvolio Muktar paši da pokupe svoje mrtve i dostojno ih sahrane čime je Crna Gora pokazala i veliku humanost i jedinstven je primjer u istoriji ratovanja. Sva tadašnja štampa objavila je vijest o veličanstvenoj pobjedi Crnogoraca i Hercegovaca, a Ljuba Nenadović oduševljen ovom pobjedom napisao je pjesmu „Gruda zemlje“ :
…ono care nije zemlja
Kao što su zemlje druge,
…ona zemlja što god rodi,
To je samo junak pravi,
…ono, care nisu ljudi,
Već zmajevi to su ljuti,
Od kojih se nebo pali…
U spomen i trajno sjećanje na Crnogorce i Herceovce, koji su dali živote u periodu od 1875. do 1880. i time omogućili Crnoj Gori da postane međunarodno priznata država podignuta je u Nikšiću spomen-crkva posvećena sv. Vasiliju Ostroškom, u narodu poznata kao Manastir đe su iklesana imena 3.098 poginulih.
