U ovom broju predstavljamo vam tenisera, koji je prvi pronio slavu jugoslovenskih prostora u ovom sportu.
Franjo Punčec , rođen je 25. novembar 1913. a preminuo 5. januar 1985. Bio je jugoslovenski teniser . Igrao je za reprezentaciju Jugoslavije na International Lawn Tennis Challengeu od 1933. do 1946. godine.
Punčec je tenis počeo igrati u čakovečkom sportskom klubu, a trenirao ga je Géza Legenstein. Proglašen je juniorskim prvakom Jugoslavije 1931. Proslavio je svoju prvu međunarodnu pobjedu na Međunarodnom prvenstvu Mađarske 1931. nad Wilhelmom Broschom iz Austrije u dobi od 17 godina. Iako je izgubio u drugom kolu u singlu i prvom kolu mješovitih parova, stigao je do četvrtfinala dubla. Zamoljen je da bude linijski sudija na utakmici Davis Cupa 1931. protiv japanskog Davis Cup tima u Zagrebu. Potom se pridružio teniskom klubu CWC Concordia Zagreb.
Punčec je igrao za Davis Cup tim Kraljevine Jugoslavije na International Lawn Tennis Challenge-u , a kasnije i u Davis Cupu, od 1933. do 1946. Njegovi najveći uspjesi bili su plasman u polufinale Otvorenog prvenstva Francuske 1938. godine, gdje je izgubio od Čehoslovačkog Rodericha. Godine 1939. ponovo je stigao do polufinala Wimbledona, ali je izgubio od Amerikanca Bobbyja Riggsa. Bio je prvi Jugosloven koji se ikad našao na rang listi, dostigavši čak 4. mjesto na ljestvici amatera Gordona Lowea iz 1939. godine.
Punčeca je takođe 1938. godine A. Wallis Myers iz The Daily Telegrapha uvrstio na 10. mjesto na svijetu. Sportski magazin iz Ciriha postavio ga je na prvo mjesto na evropskoj rang listi i na treće mjesto u prvih deset na svijetu.
Godine 1933. Punčec je pao u polufinalu Međunarodnog prvenstva Italije od konačnog pobjednika Emanuelea Sertoria u tri uzastopna seta. Sljedeće godine se vratio na turnir i bio uspješniji u mješovitim parovima, partner Madzy Rollin Couquerque ; ustupili su pobjedu u meču za titulu Dorothy Andrus i Andréu Martin-Legeayu.
Godine 1935. otputovao je u Indiju, gdje je osvojio gradske titule u Madrasu i Pendžabu.
Sljedeće godine postao je prvak Kejptauna.
Godine 1937. Punčec je osvojio međunarodni turnir u Parizu i pobijedio Kho Sin-Kiea u četiri seta. Iste godine stigao je do polufinala singla Teniskog Napoli kupa i četvrtfinala u dublu. Takođe je osvojio turnire u Veneciji i Båstadu .
Punčec je 1938. osvojio međunarodni turnir u Monte Carlu i međunarodno prvenstvo Skandinavije. Na francuskoj rivijeri osvojio je turnir u Beaulieuu nakon uzastopnih pobjeda nad Bunnyjem Austinom i Františekom Cejnarom. Prema Johnu Bromwichu , te godine je bio na 8. mjestu na svijetu.
Godine 1939. bio je vicešampion Pacific Southwest Championshipa , izgubivši od Johna Bromwicha u onome što je opisano kao najbolji meč na turniru. Prema Bromwichu, te godine je bio na 5. mjestu na svijetu.
Tokom Drugog svetskog rata Dejvis kup je suspendovan, a Jugoslavija raspuštena. Punčec se pridružio novoformiranom Hrvatskom teniskom savezu. Pored Dejvis kupa, igrao je i za Rim Kup i Dunav Kup (zamene za međunarodno ekipno takmičenje). Poslednji put je predstavljao Kraljevinu Jugoslaviju u prijateljskoj utakmici protiv Mađarske koja je završena nerešenim rezultatom. Godine 1941. bio je šesti na listi evropskih rang-lista. Predstavljao je Hrvatsku 1942. protiv Mađarske u Budimpešti , koja je takođe završila neriješeno. Na mitingu je odigrao samo egzibicioni meč.
Godine 1943. objavljeno je da Punčec planira promijeniti nacionalnost i pridružiti se mađarskim teniskim redovima, iako su glasine bile nepotvrđene.
Punčec se vratio tenisu 1946. kako bi predstavljao Jugoslaviju u Davis Cupu.
Meč je inaugurisao nadograđeni Stade Roland Garros , koji je imao rasprodat stadion od 12.000 gledalaca. Francuski tim je počeo sa vođstvom od 2-0 nakon prva dva singla. Oba igrača su bila toliko neusredsređena da je Dragutin Mitić napravio šest grešaka nogom na servisu, dok je Punčec pokvario četiri. U dublu, Bernard Destremau i Pierre Pellizza vodili su 7-6 u petom odlučujućem setu kada je jugoslovenski par preokrenuo tok i ostvario pobjedu od 10-8.
Mitić je izjednačio rezultat svojom pobjedom u singlu sljedećeg dana. Odlučujuća borba bila je između Yvon Petra i Punčeca. Bio je to „sudar različitih stilova igre“ jer je Petra često prilazio mreži, dok je Punčec upražnjavao dodavanje.
Punčec je vodio kroz pet setova, ne dozvolivši protivniku da zadrži svoj servis. Tokom finalnog meča, Jugosloveni su propustili četiri meč lopte, ali su petu pretvorili u meč, pobjedom u meču i posljednjom ekipnom pobjedom Punčeca. U Jugoslaviji je Punčec radio kao državni funkcioner. Godine 1943. oženio se Zorom Punčec (1927–2012) i sa njom se preselio u Južnu Afriku 1948. Imali su troje djece, Franka, Viktora i Silviju. Sinovi su se takođe bavili tenisom, a Frank je bio predstavljen u glavnom žrijebu singlova na French Openu 1983. Bio je na 179. mjestu na svijetu.
