Početkom 1968. godine, organizovan je prvi Karate seminar, kojem je prisustvovalo više članova džudo
kluba i oko 50 polaznika svih uzrasta. Stručni program tog seminara realizovali su Ilija i Vladimir Jorga iz Pančeva. Održano je i prvo polaganje za žuti pojas, dana 26.04.1968. godine. Za to, najviše zvanje – žuti pojas – 5kyu, položili su: Sreto Dragović, Slobodan Boljević, Vlado Gvozdenović i drugi. Na tom seminaru zapaženi su pored džudista i Dragan Vulić, Milorad Terzić, Slobodan Žarić, Milojica Dakić i Radivoje Krkeljić, koji ću u kasnijem periodu predstavljati okosnicu stručnog i organizovanog rada u Titogradu.
Te iste 1968. godine u Nikšiću prvi put počinje da se vježba karate. Vladimir Mrvaljević, tada student, na ljetnjem odmoru prenosi prva znanja iz karate vještine, među svoje sugrađane,
među kojima posebni interes pokazuju braća Božović, Dragoslav – Zeko i Radoslav, kasnije reprezentativci, pa Petar Radović, i drugi.
U Crnoj Gori, tačnije u Titogradu, 7. septembra 1969. godine oformljen je prvi karate klub. Zvao se “Student”, a presjednik mu je bio Slobodan Đurović. Usvojen je i prvi statut i izabran Izvršni odbor kluba. Iste godine (tačnije 9. decembra) takmičari “Student” učestvuju na prvenstvu Jugoslavije za mlađe karatiste. Na takmičenju je bilo 126 takmičara do 20 godina. Dragan Vulić je osvojio prvu medalju (bronzanu) u lakoj kategoriji, a Milorad Terzić srebrnu u polusrednjoj kategoriji. U toku sljedeće godine oformljeni su klubovi u Cetinju i Ivangradu. U ovim i drugim mjestima u Crno Gori karate su širili i studenti koji su se školovali u Beogradu, Mostaru, Sarajevu, Zagrebu i drugim mjestima u kojima je karate bio u prednosti 3 – 4 godine.
U Nikšiću je konstituisan Karate klub „Nikšić“ 1971. godine, a funkciju trenera obavljao je Radoslav Božović. Prvi presjednik Karate kluba Nikšić bio je Dragan Kontić. Pomoć u radu klubovima u Crnoj Gori bila je neophodna. Tako u Ivangradu osniva klub i stručno ga vodi Rajo Cemović, u Cetinju Lari Mišnić, u Kotoru – Đoka Nicović, a kasnije Milo Radulović, u Pljevljima – Ranko Purić, a kasnije Enver Hrapović, u Bijelom Polju – Miodrag Pešić, u Petrovcu – Simo Armenko, u Plavu – Vehbija Šabović, u Baru – Dragan Mandić, u Danilovgradu – Vukašin Labović, itd.
Svi su oni, školujući se van mjesta boravka, u ovu sredinu donijeli karate kao vještinu i kao sport. Stručni rad podstiču povremeno organizovani seminari, gje su pedavači bili braća Jorga, Slobodan Vučinić, Rajo Cemović, Vladimir Demijevski i Dragan Pejović.
Početkom 1971. godine oformljen je Karate savez Crne Gore. Tada je usvojen i prvi statut Karate saveza Crne Gore i izabran i prvi predsjednik, drug Uglješa Zeković. U Karate savez Crne Gore ušli su klubovi iz Titograda, Cetinja, Ivangrada, Nikšića i Kotora. Te godine održano je i prvo prvenstvo Crne Gore u karateu po težinskim kategorijamma i apsolutno. Takmičenje je održano u Domu JNA – Titograd. Sudili su Vladimir Jorga i Petar Đurić. Naslov praka osvojili su: Laka – Derviš Salhanović, polusrednja – Miodrag Đikanović, srednja – Milorad Terzić, poluteška – Vladimiir Mrvaljeviić, teška – Slobodan Žarić. Prvi apsolutni prvak bio je Miodrag Dubak.
U sljedećem periodu, razvoju karatea u Crnoj Gori prijeti izraziti rast masovnosti uz skroman kvalitet. Tome svakako doprinosi zaostatak u razvoju za ostalim jugoslovenskim karate sredinama (Beogradu, Sarajevu, Zagrebu, Mostaru, Ljubljani…), koje imaju bolje uslove rada i veću finansijsku podršku.
Razvoj karate sporta u Crnoj Gori su nosili entuzijasti – amateri. Trebalo je obezbijediti elementarne uslove za rad, a i mjesto u grupi tada dokazanih sportova, jer je tada karate i u Evropi bio tek u povoju. Masovnost tih 70-tih godina bila je na zavidnom nivou. Karate Savez 1978. godine broji 16 klubova sa oko 1800 članova. Stručnim radom u klubovima rukovode ljudi koji su ujedno takmičari, sudije a nerijetko bili su i na rukovodećim funkcijama u klubovima. U tom periodu predsjenik Karate Saveza Crne Gore bio je Slobodan Žarić u trajanju od 8 godina (dva mandata). Tadašnji Izvršni odbor (sekreterijat) na čelu sa drugom Žarićem je znatno doprinio i organizovanju, odnosno formiranju Saveza. Prvi sudijski seminar održan je u proljeće 1968. godine u sklopu takmičarskog seminara. Tek 18.11.1973. godine je bio sljedeći sudijski seminar, na kojem su stečena prva zvanja republčkih sudija. Prve savezne karate sudije dobili smo na seminaru u Titogradu 9.11.1975. godine. Bili su to: Slobodan Žarić, Milojica Dakić, Milorad Terzić, Vlatko Popović, Milutin Vukmirović i drugi. Predavači su bili Slobodan Vučinić i Lobanja Milinković.
Takmičarski rezultati koje karatisti KSCG postižu na prvenstvima Jugoslavije su skromni: u lakoj kategoriji: 2. mjesto, u polusednjoj: Miodrag Đikanović – 2. mjesto, u srednjoj Ranko Kaluđerović – 3. mjesto, u tečkoj Slobodan Žarić – 2. mjesto, a Miodrag Milić – 3. mjesto i u apsolutnoj Puniša Vojičić – 3. mjesto.
Zaokret na bolje, na stručnom planu, predstavljaju organizovani trenerski seminari, koje vodi Zavod za fizičku kulturu Vojvodine i Karate Savez Jugoslavije. Te 1974. godine za zvanje – Karate trener položili su Milorad Terzić, Slobodan Žarić, Slobodan Boljević, Derviš Salhanović, Vladimir Mrvaljević i drugi.
Od tada se počelo drugačije trenirati prvenstveno u Titogradu. Prvi put su odvojeni pioniri i juniori od seniora i osnovane su „karate škole“.
Sa dolaskom u Nikšić Vladimira Mrvaljevića po završetku studija, masovno se trenira karate i postaje jedan od vodećih sportova. Trener Mrvaljević sa svojim saradnicima radi na treninzima sa oko 300 zaljubljenika u ovaj sport – vještinu, u pionirskom i omladinskom uzrastu. Prostora za treninge nema, ali karatisti uz pomoć gradskih škola obezbeđuju termine za rad, naravno uz velike napore i entuzijazam. Snažnom rastu karatea u našoj srediini pomogli su nastupi naših takmičara na brojnim turnirima povodom jubileja i praznika naše revolucije održanih u Zrenjaninu, Beogradu, Čačku, Skoplju, Sarjevu itd.
U 1978. godini usvojen je novi Statut Karate Saveza Crne Gore. Uveden je delegatski princip upravljanja i koletivno rukovođenje KSCG. Prvi predsjednik Kolektivnog Predsjedništva bio je drug Boško Golović. Znatan zastoj u razvoju crnogorskog karatea izazvao je katastrofalan zemljotres 1979. godine. Klubovi sa crnogorskog primorja: Petrovac, Igalo, Kotor, Ulcinj i Bar naglo su zastali, a ista sudbina je zatekla i ostale karate klubove po Crnoj Gori.
Krajem 70-tih godina konstituisan je i Karate Savez Jugoslavije na delegatskom principu i kolektivnom radu Predsjedništva. Tek tada je usvojen i Statut KSJ, kojeg su usvojile sve delegacije SR i SAP.
Može se slobodno istaći da nam je KSJ konstituisan na delegatskom principu donio jači razvoj karatea u Crnoj Gori. Tome svakako doprinosi dobra i racionalna organizacija rada karate Saveza Crne Gore.
Dobar stručni rad i organizovanost uslovili su veoma snažnan razvoj klubova „Budućnost“ – Titograd i „Nikšić“ iz Nikšića. U ovim klubovima jasno su izdvojene selekcije, seniora, juniora, pionira i žena, a u Nikšiću ima i posebna grupa rekreativaca. Radi se stručno: održavaju se zimske i ljetne bazične pripreme. Taktičko – tehničkom i psihološkom radu sa selekcijama pridaje se velika pažnja. Sve prati solidan prosvetno-pedagoški i vaspitni rad. Sada Karate liči na sve moderne sportove
naše države – Jugoslavije.
Za uspon Karate sporta u Nikšiću, moramo istaći sljedeću činjenicu: Zahvaljujući Vladmiru Mrvaljeviću, uz nesebičnu podršku Željezare „Boris Kidrič“ pravi se prva Karate sala u Crnoj Gori u zgradi „Desetke“. Sala u suterenu od 100 m2 bila je opremljena potrebnim rekvizitima za karate. Te 1980. godine pri karate klubu „Nikšić“, formira se karate sekcija „Čelik“ koja okuplja rekreativce koji su željeli da treniraju karate, a takmičari KK „Nikšić“ mogu da nesmetano i neprekidno treniraju. Ta sala, u mnogomme je doprinijela da KK „Nikšić“ postane šampion u Prvoj saveznoj Karate ligi 1982. godine. To je istoriski važan sportski rezultat jer taj rezultat niti jedan sportski kolektiv u Crnoj Gori nije ostvario do tada, tj. prvo mjesto u Prvoj saveznoj ligi. Taj rezultat ponovljen je i 1986. godine.
Takmičari iz Crne Gore u posljednjih 7 godina bili su bez premca. Prvo su juniori „Budućnosti“ i „Nikšića“sačinjavali polovinu reprezentacije Jugoslavije, da bi se taj kvalitet ubrzo preselio kod seniora i seniorki.
U ovoj kratkoj istoriji razvoja Karate Saveza Crne Gore da navedemo najvažnije nosioce medalja sa evropskih i svjetskih prvenstava, koji su svoje rezultate ponovili više puta (redoslijed imena u nastavku nije pisan po međusobnoj uporedbi).
Juniori: Boris Škoflek, Zdravko Krulj, Nikša Tadić, Vlatko Šimuruna, Veselin Piletić, Miodrag Vušović.
Seniori: Samir Usenagić, Katarina Rolović, Anđelija Nedić, Dragoljub Kopitović, Božidar Vuksanović, Dragoslav Božović, Dragan Ognjenović, Vlatko Bojović, Vladislav Kladnik.
Za reprezentaciju Jugosllavije su još nastupali: Miloš Vuković, Rajko Vujošević, Dragoljub Fatić i dr. Svi oni su stizali do titule prvaka zemlje ili su osvajali neku od medalja na pojedinačnim prvenstvima Jugoslavije. Ipak bi po rezultatima trebalo izdvojiti Samira Usenagića, osvajača zlatne medalje na Evropskom prenstvu 1986. godine u teškoj kategoriji, zatim Božidara Vuksanovića i Dragoljuba Kopitovića, osvajače bronzanih medalja na Evropskom i Svjetskom prvenstvu održanim 1986. godine u katama – ekipno.
Vidan doprinos razvoju i afirmaciji karatea dali su naši delegati u Karate Savezu Jugoslavije. Ističemo doprinos koji je dao naš delegat, drug Miodrag Kaluđerović (koji je bio i presjednik Karate Saveza Jugoslavije), kao delegat na Kongresu EUK-a, kada je Jugoslavija predložena za prijem u WUKO organizaciju.
Tadašnji selektor seniorske reprezentacije KSJ je ponikao u Karate klubu „Nikšić“. To je Dragoslav Božović koji je funkciiju selektora obavljao dva puta po mandatu od 4 godine.
Na inicijativu pukovnika Bogdana Muratovića tadašnjeg predsjednika Karate saveza Makedonije i Vladimira Mrvaljevića- trenera KK „Nikšić“ formira se Prva savezna liga 1981. godine. Sa početkom rada Prve savezne karate lige, može se slobodno reći da je napravljen preporod karatea u Jugoslaviji, a samim tim i u Crnoj Gori. Od prve takmičarske sezone KK „Nikšić“ i KK „Budućnost“ su prvi ili u vrhu, a u njihovim redovima je gro jugoslovenske karate reprentacije. Kvalitet nikao iz masovnosti još više je zainteresovao pionire i omladince pa danas karate sport u našoj državi ima veoma veliku i masovnu bazu. Karateom se bave najmlađi, čak u predškolskom uzrastu, a i oni koji su u petoj i šestoj deceniji života, što govori o korisnosti ovog sporta za podizanje opšte fizičke spremnosti. Uz to, naš Savez ima nekolicinu članova sa zvanjem nosioca pojasa majstora karatea petog dana, veoma rijetkih u našoj zemlji.
Takmičenja organizovana u 1986. godini dala su nam za pravo da kažemo da za masovnost, a samim tim kvalitet ovog sporta u Crnoj Gori ne treba brinuti. Takmičenja po svim kategorijama su veoma masovna a kvalitet dobar. KK „Nikšić“ i „Budućnost“ se takmiče u Prvoj Saveznoj karate ligi, gdje su do sada osvojili četiri šampionske titule (KK „Nikšić“ bio je 2 puta prvi, a isto tako i KK „Budućnost“). Zeta se takmiči u II saveznoj karate ligi. U ovom periodu možemo kazati da je kvallitet i dalje u klubovima „Budućnost“ i „Nikšić“, ali sve više u „Zeti“, „Pljevljima“, „Ivangradu“ i „Kotoru“ – što je dobro. Posljednja prvenstva pionira i omladinaca Crne Gore su to najbolje potvrdila.
Tadašnnji trenutak karakteriše dalje prilagođavanje sistema takmičenja pravilima WUKO-a. Mora se stalno raditi na masovnosti i kvalitetu karate sporta, a posebno na obezbjeđivanju materijalnih uslova. Školovanje karate trenera za profesionalno angažovanje pri karate klubovima i savezu je jedan od problema na kojem se spotiče karate Savez posljednjih godina. Sada u Karate savezu Crne Gore nema ni jedan školovani viši karate trener, koji je profesionalno angažovan pri klubu ili Savezu.
Ne smiju se zaboraviti imena koja su uzdigla crnogorski karate sport na vrh jugoslovenske karate piramide. Dragoslav Božović , Samir Usanagić , Dragan Ognjenović , Vlatko Bojović , Dragoljub Kopitović , Božidar Vuksanović ,Katarina Rolović , Rajko Vujošević , Dragoljub Fatić , Anđelija Nedić, Vladimir Mrvaljević , Slobodan Boljević , Miodrag Kaludjerović i drugi, koji su zaslužili da budu zlatnim slovima upisani u anale ovog sporta. Oni su bili vrsni propagatori crnogorskog sporta uopšteno na svim meridijanima svijeta.
-Slobodan Boljević dipl. ing.
-Blagoje Đukanović dipl. ing.
