Nikšićka gimnazija oduvijek je u regionu i Evropi bila poznata kao obrazovna ustanova u kojoj su učili nadprosječni đaci, kasnije, ispostavilo se, mnoge znamenite ličnosti iz svijeta kulture, prosvete, književnost, umjetnosti, nauke… Prva nikšićka Gimnazija počela je sa radom još davne 1913. godine, tačnije 4. decembra, što je bio jedan od najznačajnijih događaja u istoriji Nikšića. Zapravo, Kralj Nikola je usvojio molbu Nikšićana i donio Ukaz o osnivanju četvororazrednih gimnazija u Nikšiću. Prvi njen direktor bio je Mihailo Bukvić, profesor slavistike, a prije toga bio je profesor gimnazije na Cetinju i direktor podgoričke gimnazije. Direktor gimnazije u Nikšiću bio je sve do 1917. godine. Poznato je da je prvi nastavnik bio Franjo Kareš, istaknuti filozof tog vremena. Najveća teškoća za otvaranje ginmazije predstavljao je nedostatak nastavnog kadra. Prva školska zgrada bila je u kući Vuka Krivokapića, u kojoj je nešto kasnije počela redovna nastava u dva odjeljenja sa 100 učenika. Na zahtjev roditelja Ministarstvo je odlučilo da se 1914. godine u drugi razred upiše 21 učenik, a nastava je počela 27. januara te godine. Na kraju školske godine prvi razred završio je 91 učenik, 15 učenika upućeno je na popravni, a drugi razred završilo je 17 učenika, a na popravni je upućeno učenika. Školske 1914/15. godine u treći razred upisano je 115 učenika, u drugi 121 učenik, a treći razred pohađalo je 28 učenika.
Kada je Crnu Goru okupirala Austro-Ugarska, nikšićka Gimnazija je prestala da radi. Rad je nastavljen 1919. godine u novoj državi Srba, Hrvata i Slovenaca, a školske 1919/20. godine otvorena je prva viša Gimnazija sa osam razreda, na zahtjev opštine Nikšić Ministarstvu i nalazila se u Dvorcu Kralja Nikole. Od te školske godine radi u školi i profesor Stojan Cerović. Za direktora škole tada je izabran Milan Gologaža, koji je bio profesor gimnazije u Podgorici. Te godine đaci su podijeljeni u pet razreda, 11 odjeljenja, a ukupno je upisano 467 učenika. Ovih godina nastava je bila neredovna i trajala je svega četiri do pet mjeseci, a zbog nedostatka kontinuiteta u osnovnoj školi nije bilo prvog razreda gimnazije, a u ostala tri razreda bilo je 180 učenika. Na kraju školske 1920/21. godine obavljen je prvi maturski ispit i položilo je 18 kandidata. Naredne školske godine mature su završila 24 učenika, a kasnije 1940/41. broj maturanata značajno se povećava i iznosi 102. Godine 1932. penzionisan je ugledni direktor i profesor nikšićke gimnazije Nikola Kesler, koji je za 10 godina svog rada značajno doprinio ugledu ove škole. Nakon njega za vršioca ove dužnosti izabran je Nikola Kovačević, koji će ovu funkciju obavljati tri godine. Nakon njega direktorka je bila professor Milika Rašović. Tokom teških godina drugog svjetskog rata director škole bio je profesor Krsto Ljumović, poznat kao vrlo strog čovjek, profesor i dobar organizator.
Sljedeći duži prekid nastave dogodio se tokom drugog svjetskog rata, a nastava je obnovljena tek 19. februara 1945. godine, kada i dobija ime Stojana Cerovića, profesora i urednika lista ‘Slobodna misao’. Na rad nikšićke gimnazije odražava se teška ekonomska situacija koja vlada cijelom Crnom Gorom. Prvi direktor ove nove Gimnazije bio je Luka Nikčević. I pored teških vremena gimnazija je u tom vremenu dostigla visoki renome zaslugama tadašnjeg direktora, a školske 1949/50. godine u svih osam razreda bilo je čak 2100 učenika. Rad gimnazije u godinama poslije rata karakterisala je velika angažovanost učenika u izgradnji značajnih objekata u Nikšiću, a prazničnim danima i nedjeljom učenici su radili na izgradnji i obnovi Nikšića.
Iz Dvorca, ova škola preseljena je u novu zgradu 18. februara 1957. godine . Arhitektonski plan ove škole djelo je Đoka Minjevića, a nova zgrada pružala je odlične uslove za rad. Tih godina prosječan broj učenika u gimnaziji bio je oko 650, a mladi kadrovi su svake godine dopunjali kolektiv.
Tokom 1976. godine počinju pripreme za reforme srednjeg obrazovanja, te da se podigne nivo obrazovanja radničkih zanimanja i stvore novi školski centri. Gimnazije su shvatane kao elitne škole i vjerovalo se da će ukidanje njihovog rada doprinijeti povećanju kvaliteta obrazovanja ostalih škola. Uvođenjem usmjerenog obrazovanja izvršena je integracija srednjih škola u Nikšiću i tako je 1977. godine ukinuta jedna od najčuvenijih gimnazija na ovim prostorima kojom se grad Nikšić ponosio.
