Krajem juna 1954. godine, u Titogradu je održano Republičko padobransko i modelarskomodelarsko Crne Gore.
Piše: Dino Tuzović
Krsto – Kićo Martinović 1953. godine
Krajem juna 1954. godine, u Titogradu je održano Republičko padobransko i modelarsko prvenstvo Crne Gore. Bilo je to prvo takvo takmičenje nakon Drugog svjetskog rata, koje je organizovalo vazduhoplovni savez Crne Gore. Na ovoj manifesrtaciji učestvovali su takmičari iz aeroklubova Nikšića, Cetinja, Ivangrada i domaćina Titograda. Iz Aero- kluba “Nikšić“ u takmičenju koje je trajalo dva dana, učestvovao je Krsto – Kićo Martinović, koji je prethodno osvojio “A“, “B“ i “C“ značku padobranca, a ujedno je bio jedriličar i motorni pilot.
Krsto – Kićo Martinović, učesnik Republičkog padobranskog prvenstva Crne Gore 1954. godine
Martinović je u jakoj konkurenciji, zauzeo treće mjesto u generalnom plasmanu, skokom na cilj sa visine od 600 metara. Svježa su sjećanja na to prvenstvo Krsta Martinovića, koji kaže : „Bili smo smješteni u starom hotelu “Radovče“ u Titogradu i na pripremama ostali petnaestak dana. Samo takmičenje se odvijalo na, sada, Starom aerodromu. Konkurencija je bila jaka. Osvojivši treće mjesto, uzet sam u obzir za reprezentaciju Crne Gore i stekao pravo učešća na Državnom prvenstvu koje se održavalo na Ohridu. Nažalost, zbog povrede koja se desila posljednjeg dana takmičenja, pri skakanju padobranom, nijesam učastvovao na ovoj manifestaciji. Ujedno je to bio jedan od razloga da odustanem od daljeg aktivnog bavljenja padobranstvom“.
Prema sjećanju Martinovića, prva jedrilica – jednosjed, bila je “Vrabac“, koja se podizala auto – vitlom. Zatim su još bile “Jastreb“, “Soko“ i “Orao“, sportski avioni – dvosjedi su bili “Trojka“, “PO – 2“ i “Roda“, zvana visokokrilac.
Te godine, padobransku značku “A“ na Kapinom polju, osvojili su: Milutin Marojević, Nikola Stevanović, Dragan Komnenić, Radmilo Nogulić i Aneta Perović, a “B“ značku Simo Maraš i Drago Banović.
Krajem marta 1955. godine, u Titogradu je održana četvrta redovna godišnja skupština Vazduhoplovnog saveza Crne Gore. Inače, aktivni su bili klubovi u Titogradu, Nikšiću i Ivangradu u kojima je za taj period obučeno preko trista modelara sedamdeset šest jedriličara, dvjesta padobranaca i trideset četiri motorna pilota. U klubovima je bilo aktivno uključeno hiljadu trista odraslih i trista članova podmlatka.
Rad Aero – kluba “Nikšić“ je istaknut za primjer i kao veoma uspjeršan.
Ta godina bila je ispunjena obukom padobranaca, pa je određena zvanja dobilo preko dvadeset skakača padobranom. Padobransku “A“ značku dobili su: Vladimir Vukmirović, Rastislav Rončević, Milorad Perović, Milorad Mrvaljević, Đorđije – Đono Vujićić, Dragan Nikolić, Tomo Radović, Milorad Kaluđerović i Slavko Daković. Značku “B“ su osvojili: Gojko Janjušević, Simo Nikolić, Sveto Marinović, Gojko Dragović, Slavko Knežević, Lakić Zorić, Dragan Kaluđerović, Mirko Minić, Milivoje Rončević, Veljko Mićunović, Pavle Luburić i Milan Vuković, dok je najveći rang – “C“ znaka pripala Krstu Tomanoviću i Žarku Jovetiću.
