Istorijat džudo kluba „Braća Labudović“

Klub je radio kao sekcija pri Sportskom društvu škole, a kada je svojim rezultatima prevazišao njene okvire, registrovan je kao poseban klub. Sa postizanjem prvih rezultata, zainteresovanost djece postaje sve veća i veća…

Klub je osnovan 1982. godine, a na inicijativu dr Bojana Lula Mandića, koji je radio kao stomatolog u školi i direktora škole Branka Damjanovića, koji je bio i prvi predsjednik. prve dvije godine, Klub je radio kao sekcija pri Sportskom društvu škole, a kada je svojim rezultatima prevazišao njene okvire, registrovan je kao poseban klub. Stručni rad je povjeren Lulu Mandiću. Njegov stručan, planski i disciplinovan rad, ubrzo je dao i rezultate. Zainteresovanost za treninge, bila je velika i na startu se okupilo preko stotinu djece, uglavnom učenika škole (odnos djevojčica i dječaka, bio je otprilike pola pola).

Sa postizanjem prvih rezultata, zainteresovanost djece postaje sve veća i veća, tako da skoro nije bilo kuće u Dragovoj Luci i Oštrovcu, da barem jedno dijete nije treniralo. Zbog omasovljenja Kluba, Lule je angažovao, kao saradnika u trenerskim i organizacijskim poslovima, dr Budimira Bijelića, koji je radio jednu godinu, a od kraja 1983. godine, i Ljubomira Nikolića, koji je ostao u Klubu do posljednjeg dana njegovog postojanja, tj do 2000. god.

Poslije osvojenih republičkih medalje, prvu saveznu (jugoslovensku), osvaja Zorica Blagojević 1984. godine i to bronzanu na juniorskom prvenstvu u Novom Sadu. Prvu zlatnu medalju osvaja Veselinka Krivokapić u Skoplju 1986. godine, takodje u juniorskoj konkurenciji.  Prvu zlatnu medalju u seniorskoj konkurenciji osvaja Zorica Sokolov ( -48 kg), 1987. godine u Splitu. Sokolova je iste godine osvojila i zlatnu medalju na juniorskom prvenstvu Balkana u Trebinju, dok je Snežana Baćović bila druga. Pohod ka vrhu ženskog jugoslovenskog džudoa je počeo 1985. godine, kada smo napravili veliko iznenađenje i osvojili Kup Jugoslavije za juniorke, pobijedivši u finalu u krajnje neizvjesnom meču ekipu Dž.k. „Veljko Vlahović“ – Obrenovac, rezultatom 8:6. Pobjede u tom meču su izvojevale Zorica Sokolov (-48kg), Snežana Baćović (-52kg), Veselinka Krivokapić (-56kg) i odlučujuću Zorica Blagojević (-72kg), protiv iskusnije i starije reprezentativke Ljiljane Đukić, dok su poražene Nada Komnenić (-61kg), Slavka Marojevič (-66kg) i Snežana Radović (-72kg).

Takmičarke ovog Kluba preuzimaju potpunu dominaciju u jugoslovenskom ženskom džudo sportu, kako u pojedinačnoj, tako i u ekipnoj konkurenciji, skinuvši sa trona do tada neprikosnovenu ekipu Dž.K. „Slavija“ – Novi Sad. Na ekipnom prvenstvu Jugoslavije, održanom u Novom Sadu u finalnom meču, napravili smo veliko iznenađenje, pobijedivši domaćina, favorizovanu „Slaviju“, rezultatom 9:5. Pobjede u tom meču su izvojevale Snežana Baćović (-56kg), Nada Ognjenović (-61kg), Dušanka marojević (-72kg) i Zorica Blagojević (-72kg), protiv do tada standardnih reprezentativki Rade Mijić, Svetlane Vajberger, Dobrine Bošković i marice Arsenović. Zorica Sokolov (-52kg) je radila neriješeno, dok su mlađana Stanka Krivokapić i Slavka Marojević, poražene (S.Marojević je poražena od, u to vrijeme najbolje jugoslovenske takmičarke Gordane Tošinović). Te godine i u pojedinačnoj konkurenciji smo osvojili tri titule prvaka Jugoslavije, Zorica Sokolov (-52kg), Slavka Marojević (-66kg) i Zorica Blagojević (-72kg). Potpuna dominacija Kluba na jugoslovenskim prostorima i ženskoj konkurenciji, traje sve do 1995. godine. U to vrijeme, osvojili smo uzastopnih pet ekipnih titula prvaka Jugoslavije, pet puta Kup Jugoslavije za seniorke, a šest puta za juniorke. Na pojedinačnim prvenstvima Jugoslavije osvojili smo 88 zlatnih, 83 srebrne i 132 bronzane medalje. Gore navedenim imenima, treba dodati i imena Danojle Đurđevac, Jelene Mićović, Marije Milić, Danke Stevović, Lidije Peović, Evice Jovović, Violete Vučković… Zorica Blagojević je do sada jedina takmičarka iz Crne Gore, koja je izborila olimpijsku normu i učestvovala na Olimpijkim igrama u Barseloni 1992. godine. Tada je normu ispunila i Danojla Đurđevac u istoj težinskoj kategoriji (-72kg), ali kako iz jedne države u istoj kategoriji može da učestvuje samo jedan takmičar, to se selektor ženske džudo reprezentacije, Bojan Mandić opredijelio za iskusniju Blagojevićku. Naše dvije takmičarke su osvajale medalje na prvenstvu Evrope za juniorke i to Stanka Krivokapić (-52kg) i Danojla Đurđevac (-72kg). osvojeno je i desetak balkanskih medalja (tri zlatne, tri srebrne i četiri bronzane).

Broj osvojenih medalja na prvenstvima Crne Gore u svim uzrasnim kategorijama nije registrovan, ali se kreće na nekoliko desetina hiljada. Naše takmičarke su u to vrijeme činile okosnicu reprezentacije Jugoslavije.

Kada smo bili na vrhuncu, usljed ekonomske krize i organizacijskih problema 1995. godine, većina takmičarki  je prešla u sugrađanski klub „Akademik“, gdje su nastavile uspješne karijere i uz takmičarke ponikle u tom klubu (Jelena Kostić, Dragana Živković, Slađana Pejović, Gordana Radulović, sestre Ana i Milica Ilić, sestre Merima i Mirela Rebronja…) dominirale sve do postojanja državne zajednice Srbija i Crna Gora 2006. godine.

Klub je od 1995. godine nastavio da radi sa mlađim uzrasnim kategorijama predvođen Ljubom Nikolićem i trenerima Nadom Ognjenović i Milenkom Labudovićem. I tada su u Klubu stvoreni novi prvaci Jugoslavije u mlađim kategorijama: Tanja Leković, Momirka Rakočević, Damir Muratović, sestre Merima i Mirela Rebronja, Matija, Tanja i Miloš Bojović, Mladen Roćenović. Reorganizacijom džudo sporta u Nikšiću 2000. godine, svi „manji“ klubovi, pripojili su se Dž.K. „Akademik“.

Za postignute rezultate Klub je dobio mnoga priznanja i nagrade. Najznačajnije je priznanje grada, nagrada 18. septembar, koju smo dobili 1994. godine. U tradicionalnoj novogodišnjoj anketi dnevnih novina, „Pobjeda“ 1990. godine, dobili smo najviše priznanje „Sportski junaci godine“ uz Dragomira Bečanovića  i PSD „Javorak“, jedini smo iz Nikšića uspjeli da dobijemo to priznanje.

Monografija džudo kluba “Braća Labudović”

-Ljubomir Nikolić