Kada se pomene nikšićki automobilizam nezaobilazno ime je svakako Milivoje Mišo Vučurović. Može se reći da je baš on prvi koji je naš grad u najboljem svijetlu predstavio van granica Crne Gore. Bile su to godine veoma jake konkurencije.
Milivoje Mišo Vučurović
Kada se pomene nikšićki automobilizam nezaobilazno ime je svakako Milivoje Mišo Vučurović. Može se reći da je baš on prvi koji je naš grad u najboljem svijetlu predstavio van granica Crne Gore. Bile su to godine veoma jake konkurencije. Prva stepenica su mu bili rivali u samom Nikšiću. Prije svih tu su imena Faruka Osmanagića, Toma Kasoma, Božidara Boba Radovića, Brana Jošanovića, Mirka Mike Rosandića, Radosava Bate Stojkovića, Božidara Boba Andrijaševića, Dragana Priga Pavlićevića, Miodraga Mija Kaluđerovića,…
Nakon Nikšića, trebalo se dokazati među mnogim crnogorskim šampionima među kojima su svakako, Milovan Maco Aćimić, Slobodan Bobo Ćetković (otac poznatog pjevača Sergeja Ćetkovića), Željko Bato Banićević, Miki Raičević, Franjo Kunčer… A, onda na red dolaze veliki jugoslovenski šampioni. Najbolji rezultat je treće mjesto ukupno u prvenstvu SFRJ i kategoriji do 1150 ccm gr.N u konkurenciji od dvadeset pet vozača.
Reli Beograd-Bar, lijevo Mirko Mika Rosandić, desno Milivoje Vučurović
Milivoje Mišo Vučurović, rođen je 1948. godine u Nikšiću, gdje je završio osnovnu i Srednju tehničku školu – saobraćajni smjer. Radio je šest godina u preduzeću Autoprevozno – Nikšić, potom u AMD Milo Cicović jednu godinu, da bi potom počeo raditi kao preduzetnik.
Za naše novine kaže: -Automobilizmom je počeo da se bavi 1968. godine, učestvujući na opštinskim i republičkim takmičenjima, na kojima je najčešće osvajao vodeća mjesta, na poznatim crnogorskim takmičarskim stazama: Glava Zete, Kotorske strane, Lovćenske serpentine… Bio je vjeran nacionalnoj klasi 1150ccm, mada se povremeno takmičio i u jačoj klasi do 2000ccm. Nastupao je i kao reli vozač na saveznom nivou. Najznačajniji rezultat u reli vožnji ostvario je na dionici Bar-Beograd, gdje je osvojio treće mjesto u nacionalnoj klasi sa suvozačem, sugrađaninom Mikom Rosandićem. Bio je to i njegov prvi susret sa vozačima evropske klase kao što su Jovica Paliković, Sead Alihodžić, Aleš Pušnik, Pavle Komnenović i drugi. U 1975. godini na saveznom takmičenju na brdsko-brzinskoj trci na Lovćenu, u vrlo jakoj konkurenciji, osvojio je treće mjesto. Na republičkom takmičenju u Nikšiću 1976.godine u nacionalnoj klasi osvojio je prvo mjesto ispred Milovana Maca Aćimića i Slobodana Boba Četkovića. Iste godine poslije serije od po šest uzastopnih trka bio je drugi u Republici, a treći na saveznom nivou na kružnim stazama. Jedan od značajnijih rezultata ostvario je na trci u Kragujevcu trijumfujući ispred poznatih jugoslovenskih vozača kao što su Milavec, Vidic, Šuster…Na kružnoj stazi na Krku iste godine, na saveznom takmičenju, u konkurenciji 25 vozača, bio je treći. I na drugim kružnim stazama u Jugoslaviji, gdje se odlučivalo o vodećim mjestima, bilo je i njegovo ime sa takvim vozačima kao što su Andrej Vidic, Janez Milavec, Pavle Komnenović i drugi. Zainteresovanost za ovaj sport je bila velika, tako da su pojedine trke pratile i po 15.000 gledalaca.
Mišo Vučurović sa trke na Lovćenu 1976. godine
-U nacionalnoj klasi 1150ccm pored mene, zapažene rezultate na republičkom i saveznom nivou postizali su i moji sugrađani Faruk Osmanagić, Mika Rosandić, Bata Stojković i drugi. Na crnogorskom nivou u klasi do 2000 ccm konkurencija je bila vrlo jaka, jer su tada nastupali istaknuti takmičari Franjo Kunčer, Željko Bato Banićević, Miki Raičević i drugi.
Karijeru je završio kao vjeran član AMD Milo Cicović, poslije punih 15 godina nastupa. Kasnije je nastupao, sa dosta uspjeha i u konkurenciji veteran.
-Ljubomir Nikolić
