Božidar-Bato Čurović rođen je 1944. godine u Tišini opština Šavnik. Osnovnu školu završio u Boanu, petogodišnju Učiteljsku školu u Nikšiću. Fakultet za Fizičku kulturu je završio u Sarajevu, a magistrirao u Beogradu. Radio je u više osnovnih škola u Nikšiću, ŠC “Tvrtko Bijelić“ i Filozofskom fakultetu (usmjerenja Predškolsko vaspitanje, Učiteljski studij i Fiziško vaspitanje).
Božidar-Bato Čurović
Božidar-Bato Čurović rođen je 1944. godine u Tišini, opština Šavnik. Osnovnu školu završio u Boanu, petogodišnju Učiteljsku školu u Nikšiću. Fakultet za Fizičku kulturu je završio u Sarajevu, a magistrirao u Beogradu. Radio je u više Osnovnih škola u Nikšiću, ŠC “Tvrtko Bijelić“ i Filozofskom fakultetu (usmjerenja Predškolsko vaspitanje, Učiteljski studij i Fiziško vaspitanje).
Izborom za nastavnika u OŠ “Mileva Lajović-Lalatović“ 1968. godine aktivno se uključio u sportski život Nikšića. Pri školi je vodio gimnastičku i fudbalsku sekciju koje su postizale veoma uspješne rezultate. Početkom 1969. godine je bio predsjednik inicijativnog odbora za ponovno osnivanje Rukometnog kluba, koji je prestao sa radom 1965. godine, i postavljen za trenera gradskog kluba. Godine 1974. RK “Čelik“ je zauzeo prvo mjesto u crnogorskoj rukometnoj ligi i po prvi put nikšićki rukomet ulazi u II Saveznu rukometnu ligu Jugoslavije. Godine 1975. radi kao kondicioni trener u Bokserskom klubu “Nikšić“, koji te godine ulazi po prvi put u I- Saveznu boksersku ligu Jugoslavije. Kasnije je radio na pripremi boksera za profesionalne mečeve (Zoran Vujičić). 1978. i 1979. godine je ponovo trener u RK “Čelik“, kada klub ulazi u međurepubličku rukometnu ligu. U klubu se ponovo aktivira 1982. godine, da bi naredne godine osvojio prvo mjesto u republičkoj ligi, a u kvalifikacijama sa RK “Partizan“-Beograd ne uspijeva da se domogne II-savezne lige. Radio je i kao trener u ŽRK “Nikšić“ nešto više od pola godine. Radio je u nikšićkom rukometu više od 12 godina bez ikakvih materijalnih naknada. Trenirao je grupu atletskih gimnastičara, od kojih Milorad Korać zauzeo drugo mjesto na Prvenstvu Crne Gore, a četvrto mjesto u Jugoslaviji. U ŠC “Tvrtko Bijelić“ vodio je odbojkaše koji su osvojili drugo mjesto na prvim malim olimpijskim igrama Crne Gore, iz kojih su izašla četiri omladinska reprezetativca Crne Gore (Anđelić, Zvicer, Mrkić i Milić). Bio je predsjednik inicijativnih odbora za ponovno osnivanje stonoteniskog i odbojkaškog kluba. Kao trener OK “Nikšić“ 1981. godine osvaja prvo mjesto u republičkoj odbojkaškoj ligi i ulazi u II-saveznu ligu. Otvorio je i vodio školu odbojke, koja je dala nekoliko igrača nikšićkih klubova i jednog reprezentativca Crne Gore (Petar Ćurović). U to vrijeme je radio još jednu godinu kao trener u odbojkaškom klubu. Kao trener u klubovima i školi odbojke je radio 12 godina. Bio je i kao trener bacača u Atletskom klubu “Mušikić”. Bacač kugle Rašković je zauzeo drugo mjesto na Prvenstvu Crne Gore, a treće mjesto na omladinskom prvenstvu SCG. Maja Samarđić je osvojila prvo mjesto na prvenstvu Crne Gore, a drugo na omladinskom prvenstvu SCG u bacanju kugle. Kao profesor u ŠC “Tvrtko Bijelić“ radio je zajedno sa profesorom Mirkom Minićem na sletskim vježbama, zadužen za idejnu stranu, a bio je i predsjednik organizacionog odbora velikog gradskog sleta. Na Filozofskom fakultetu pripremao je i vodio studenske ekipe na takmičenjima Univerziteta “Veljko Vlahović“- Titograd (košarkaške, odbojkaške, rukometne i atletske). Vodio je škole smučanja za studente Univerziteta “Veljko Vlahović“ nekoliko godina na Žabljaku i Lokvama, kao i na plivanje, dva puta u Bijeloj i jednom u Prčnju.
Omladinska reprezentacija Crne Gore sa trenerom Božidrom Čurovićem desno i direktorom Draganom Baćom Drobnjakom lijevo
U sportu je obavljao mnogo funkcija. Bio je član predsjedništva Društva pedagoga fizičke kulture Nikšića i DTV-a Partizan-Nikšić. Bio je predsjednik organizacionog odbora velikog nikšićkog sleta, kao i dva puta krosa grada. Bio je član predsjedništva SOFK-e Nikšića i SOFK-e Crne Gore, kao i predsjednik IO OSIZ-a fizičke kulture Nikšića i član IO OSIZ-a Crne Gore. Bio je član stručnog savjeta Rukometnog Saveza Jugoslavije i član predsjedništva trenerske organizacije RSCG. Takoođe je obavljao funkciju selektora i trenera rukometne repreuentacije Crne Gore (3 godine), odbojkaške reprezentacije Crne Gore (1 godinu) i rukometne reprezentacije Univerziteta Veljko Vlahović-Titograd (8 godina). Bio je i vršilac dužnosti predsjednika RK “Čelik“.
Žaro Mijatović i Božidar Čurović
Za rad u sportu dobitnik je velikog broja priznanja, između ostalog proglašen je za najboljeg sportskog radnika Nikšića 1983. godine, nosilac je plakete za najboljeg pedagoga fizičke kulture grada, i izabran je za nosioca Olimpijske baklje ispred trenera i pedagoga. Nosilac je zahvalnice i srebrne plakete Saveza pedagoga fizičke kulture Crne Gore, zahvalnice i plakete USOFK-e Univerziteta Titograd i zahvalnice republičke konferencije SSO Crne Gore. Dobitnik je i zlatne značke saveza pedagoga fizičke kulture Jugoslavije. Objavljivao je veliki broj sportskih i naučnih radova u časopisima “Fizička Kultura“ Crne Gore i u “Sport-Montu“.
Izbor za sportistu Nišićak 1983. godine. U prvom planu sa lijeva na desno predstavnik RSD Čelik, Bato Čurović i Bato Ognjenović
-Ljubomir Nikolić
