Pod uticajem arapske medicine, gdje se prve apoteke pominju u osmom vijeku, u evropskim zemljma počinju da se osnivaju apoteke u dvanaestom i trinaestom vijeku u kojima rade školovani apotekari.
Do tada su ljekari obavljali i apotekarske poslove pripremajući ljekove za svoje bolesnike. Prvi apotekari se pominju u Napulju 1140. godine i u Parizu 1178.
Odvajanje farmacije od medicine zakonski je regulisao Fridrih II (rimski car i njemački kralj), zakonom iz 1241. godine. U tom zakonu predviđeno je polaganje posebnog ispita za apotekare, način kako se prave ljekovi (farmakopeja) i uslovi pod kojim se prodaju (apotekarska taksa).
Na teritoriji bivše SFRJ prve apoteke su osnovane na primorju: Trogiru 1271. Zadru 1285. Dubrovniku 1317. Kotoru 1326. godine. Poslije Kotora, na Crnogorskom primorju apoteke se osnivaju u Budvi 1685. Herceg Novom 1723. i Perastu 1725. godine. Prvi poznati kotorski apotekari bili su Albergeti iz Venecije i Enriko Bonani iz Barlete. Ljekovi iz kotorske apoteke stoljećima su stizali u staru Crnu Goru.
Prvi diplomirani apotekari koji su privremeno radili u Crnoj Gori 1876. godine bili su Nikolaj Karlovič Ginter iz prve mijsije ruskog Crvenog krsta, koji je radio na Cetinju i Šarl Gec (Charles Goetz) iz misije Međunarodnog Crvenog krsta iz Ženeve, koji je radio u bolnici u konaku Župskog manastira.
Jovo Dreč (1846. do 1902.), student medicine iz Mostara, rukovodio je ratnom apotekom u grahovu za vrijeme Hercegovačkog ustanka i rata od 1876. do 1878. godine. Poslije završetka ratnih dejstava, vodio je apoteku u bolnici „ Danilo I“. Kraće vrijeme bio je i upravnik cetinjske bolnice. Otvorio je svoju privatnu apoteku 1880. godine i to je bila prva stalna apoteka u staroj Crnoj Gori. Kasnije su otvorene apoteke u Podgorici 1897. godine, u Nikšiću 1903. godine i u Baru 1905. godine.
***
PRVA NIKŠIĆKA APOTEKA MR PH VOJIMIRA ŽIVNIJA
U Nikšiću do 1903. godine nije postojala samostalna apoteka već su ljekari (dr Mitar Radulović i dr.) imali svoje priručne apoteke.
Poslije sticanja zvanja „provizora“ u apoteci Jova Dreča, mr ph Vojimir Živni dobio je rješenje Ministarstva unutrašnjih djela br. 848 od 31. 05. 1903. godine pravo da otvori svoju privatnu apoteku uz obavezu da primi crnogorsko državljanstvo. V. Živni je bi Čeh po narodnosti, završio je farmaciju u Pragu 1898. godine. njegova apoteka se nalazila na početku današnje Sladeove ulice, zgrada br.4 , gdje je sada kafić. Prilikom odsustvovanja Živnija povremeno ga je zamjenjivao apotekar J.L.Ladislav o kojem nemamo bližih podtaka. Pored posjedovanja apoteke, V. Živni je jedan od udrugara akcione pivare „Onogošt“. U prvoj pivari je kao hemičar radio i njegov brat Humbert. Tako su braća Živni bili jedni od utemeljivača vrlo uspješne tehnologije Nikšićkog piva. kasnije je Živni ima velikih finansijskih problema sa pivarom, na čiji je zahtjev došlo do sekvestracije apoteke zbog neregulisanog jemstva. Pored navedenih teškoća, Živni je imao probleme i sa vojnim ljekarskim pomoćnikom Rihardom Jungom, koji je prodavao ljekove mimo apoteke i zakonskih propisa. Apoteka je radila do 1916. godine kada je Živni napustio Nikšić i otišao za Prag.
Apoteku je preuzeo 1921. dr Niko Martinović i vodio je do tragične smrti 1926. godine. U toku Prvog svjetskog rata u Nikšiću je radio vojni apotekarski tehničar Milija Rakočević.
APOTEKA KATURIĆ
Od 1921. godine radi druga nikšićka apoteka „Sveti Nikola“, vlasništvo mr ph Maksima – Muja Katurića, koja se i danas nalazi i radi u ulici Novaka Ramova, u kući Katurića.
Maksim Katurić (1895. do 1973.) bio je učesnik Prvog svjetskog rata u sastavu crnogorske vojske, a 1916. godine preko Albanije odstupio je sa srpskom vojskom. Od 1916. do 1920. studirao je farmaciju u Ženevi. Apoteka M. Katurića, pored lokacije u centru grada, imala je i vrlo lijep enterijer, bila je uvijek dobro snabdjevena ljekovima i besprekorno stručno vođena. U njoj su se okupljali nikšićki ljekari i apotekari, postala je gradska institucija koju treba sačuvati i razvijati. Jedno vrijeme između dva rata u ovoj apoteci je radila i sestra M. Katurića, mr ph Danica Katurić, druga Nikšićanka koja je maturirala u nikšićkoj gimnaziji školske 1921/22 gpdine i jedna od prvih žena iz Nikšića sa fakultetskom diplomom.
U ovoj apoteci je radio popularni i duhoviti apotekarski tehničar Pero Erbez koji je volio da komunicira sa mlađim ljekarima i da im priča dogodovštine iz gradskog života. Apoteka je poslije Drugog svjetskog rata nacionalizovana.
